7 تاثیر استفاده گوگرد در محصولات کشاورزی

گوگرد یک ماده معدنی ضروری برای رشد و تولیدمثل گیاهان و حیوانات است. این ماده به‌عنوان یک درشت مغذی گیاهی طبقه‌بندی می‌شود و تقریباً به‌اندازه فسفر (P) توسط گیاهان استفاده می‌شود. در دهه‌های گذشته فرض بر این بود که گوگرد فراوانی به‌طور آزاد از جو در دسترس است. اما با پیشرفت در استانداردهای کیفیت هوا پس از تصویب قانون هوای پاک فدرال، اکنون پتانسیل بیشتری برای کمبود گوگرد وجود دارد.

نیاز به ورودی‌های باروری این ماده ممکن است تشخیص داده نشود و درمان نشود زیرا علائم برگ زرد آن شبیه کمبود نیتروژن است. یکی دیگر از دلایل نگرانی این است که آزمایش خاک برای گوگرد به‌طورکلی در برنامه‌های معمول آنالیز خاک گنجانده نشده است. توصیه‌های حاصلخیزی خاک برای جلوگیری از کمبود گوگرد باید فراتر از ملاحظات معمول رشد و عملکرد باشد.

تامین کنندگان گوگرد در سامانه تموک

خرید و فروش ترکیب های شیمیایی در فروشگاه های اینترنتی میتواند برای تأمین کنندگان و همچنین خریداران چالش برانگیز باشد. سامانه تموک با هدف معرفی عرضه کنندگان و تقاضا دهندگان به یکدیگر، این امکان را برای خرید و فروش گوگرد در مصارف صنعتی فراهم کرده است. شما می توانید این محصول را از سامانه تموک بیزینس بطور مستقیم از تولید کننده سفارش بدهید. بدلیل نوسانات قیمتی برای اطلاع از قیمت روز این محصولات در سامانه تموک می توانید با تولید کننده از روش‌های مختلف ارتباطی در تماس باشید.

تأثیر مثبت گوگرد بر خاک

بهینه‌سازی تغذیه با گوگرد می‌تواند گیاهان را در برابر بیماری‌ها و استرس‌های محیطی مقاوم‌تر کند. و در برخی از محصولات سبزیجات افزایش جذب این ماده باعث افزایش طعم و کیفیت می‌شود. بنابراین، برنامه‌های مدیریت مواد مغذی گوگرد باید به‌گونه‌ای طراحی شوند که فراتر از نیازهای فیزیولوژیکی برای عملکرد باشند تا سلامت محصول و کیفیت غذا را نیز در نظر بگیرند.

خلاصه زیر از عملکردهای اصلی تغذیه گوگرد نشان می‌دهد که چگونه تأمین این ماده معدنی برای تولید محصول حیاتی است. به‌طور خلاصه، گوگرد برای ساخت پروتئین‌ها، ویتامین‌ها و ترکیبات طعم‌دهنده استفاده می‌شود. و از بیماری محافظت می‌کند.

عملکردهای اصلی تغذیه گوگرد در محصولات زراعی

بیشتر سولفور (S) جذب‌شده توسط محصولات برای ساخت اسیدهای آمینه حاوی این عنصر استفاده می‌شود: سیستئین، سیستین و متیونین. بیوسنتز این پروتئین‌ها از نیتروژن و S به نسبت 20 به 1 استفاده می‌کند. بنابراین، بیوشیمی این دو ماده غذایی گیاهی به یکدیگر مرتبط هستند و برای ساخت پروتئین‌های باکیفیت به‌شدت به یکدیگر وابسته هستند. پیوندهای متقابل ارائه‌شده توسط پیوندهای S-S در پروتئین‌ها بر شکل و ساختار آنزیم‌ها تأثیر می‌گذارد که کلید عملکردهای متابولیکی متعدد هستند.
خانواده‌های گیاهی تنوع زیادی در نیاز به گوگرددارند. گیاهان حبوبات مقادیر بیشتری پروتئین تولید می‌کنند و به همین دلیل تمایل بیشتری به گوگرددارند.
گوگرد جزء روغن‌های معطر است که نظم و طعم خاصی را به برخی سبزیجات می‌دهد. این امر به‌ویژه در مورد خانواده‌های محصولات کلم و پیاز که تمایل به انباشت گوگرددارند، صادق است.
گوگرد جزء ویتامین‌های بیوتین، تیامین و B1 است.
سطوح افزایش‌یافته تغذیه گوگرد با ایجاد مقاومت وابسته به S از گیاهان در برابر بیماری محافظت می‌کند. این مزیت حفاظت از گیاه مستلزم آن است که گوگرد فراتر از نیاز فیزیولوژیکی معمول به محصولات عرضه شود.
برای سنتز کلروفیل موردنیاز است.
در تثبیت بیولوژیکی نیتروژن نقش دارد.

علائم کمبود گوگرد

علائم کمبود آن معمولاً به‌صورت برگ‌های زرد یا سبز کم‌رنگ و رشد آهسته نشان داده می‌شود.گاهی اوقات کمبود این عنصر با کمبود نیتروژن اشتباه گرفته می شود. هر دو ماده مغذی نقش مهمی در سنتز پروتئین و کلروفیل و در فتوسنتز دارند. اگرچه علائم کمبود مشابه است، کمبود گوگرد به‌وضوح در برگ‌های جوان نشان داده می‌شود، درحالی‌که کمبود نیتروژن در برگ‌های مسن‌تر آشکارتر است. این تفاوت به تحرک بیشتر نیتروژن در گیاهان مربوط می‌شود. برخلاف گوگرد، نیتروژن می‌تواند به‌راحتی از بافت‌های پیرتر و در حال رشد جوان‌تر حرکت کند.

علاوه بر برگ‌های جوان سبز روشن (کلروتیک)، سایر علائم مرتبط با کمبود گوگرد عبارت‌اند از: دوکی، نازک بودن ساقه‌ها و دم برگ‌ها، کندی رشد، تأخیر در بلوغ، قند کمتر و نیترات بیشتر در بافت گیاه

کمبود این عنصر ممکن است گلدهی را کاهش دهد. یکی دیگر از علائم کمبود گوگرد که اغلب نادیده گرفته می‌شود، افزایش حساسیت به پاتوژن های گیاهی و آسیب‌پذیری بیشتر در برابر استرس‌های محیطی است.

آزمایش خاک و تجزیه‌وتحلیل گیاهی برای گوگرد

آزمایش خاک برای پیش‌بینی نیاز به این ماده به‌طورمعمول انجام نمی‌شود. درحالی‌که تجزیه‌وتحلیل معمول حاصلخیزی خاک اغلب به خاک سطحی محدود می‌شود، آزمایش برای حاصلخیزی گوگرد نیاز به نمونه‌برداری از لایه سطحی و زیرخاک دارد.

گاهی اوقات در زیرخاک‌ها ذخایر قابل‌توجهی از گوگرد موجود در گیاه وجود دارد. هنگامی‌که گیاهان با رشد بیشتر، ریشه‌ها را به زیرخاک می‌فرستند، اغلب می‌توانند گوگرد کافی را از نیمرخ پایین خاک به‌دست آورند. در مورد تولید ذرت مزرعه، گاهی نمونه‌برداری از خاک و آزمایش فقط لایه کشت‌شده سطحی (به روش عصاره مهلیچ-3) انجام می‌شود. اگر گوگرد موجود در خاک سطحی 15 قسمت در میلیون (ppm) یا بیشتر باشد، پیش‌بینی می‌شود که مزرعه به‌اندازه کافی باشد و هیچ کود گوگردی توصیه نمی‌شود.

بااین‌حال، زمانی که لایه سطحی خاک کمتر از 15 پی پی‌ام گوگرد موجود داشته باشد، ذرت مزرعه گاهی اوقات واکنش اقتصادی به کود گوگرد نشان می‌دهد. بااین‌حال، آزمایش خاک نمی‌تواند به‌طور قابل‌اعتماد پیش‌بینی کند که کدام خاک‌های مزرعه به کود گوگرد و چه مقدار نیاز دارند.

میزان غلظت گوگرد در گیاهان

میانگین غلظت این عنصر در بافت گیاهی حدود 0.15 درصد است. تعادل گوگرد به نیتروژن در گیاهان باید حدود 1 قسمت گوگرد به ازای هر 15 تا 20 قسمت نیتروژن باشد. سطوح غلظت گوگرد در گیاهان بسته به گونه محصول، قسمت گیاه و مرحله رشد متفاوت است. تجزیه‌وتحلیل بافت گیاهی می‌تواند برای بررسی مشکلات تولید محصول و تشخیص کمبودها مورداستفاده قرار گیرد، اما برای محصولات یک‌ساله چنین اطلاعاتی برای پیش‌بینی نیاز به لقاح گوگرد بسیار دیر است.

در محصولات چندساله، تجزیه‌وتحلیل بافت گیاهی می‌تواند راهنمای مفیدی برای کود دهی اصلاحی باشد. نمونه‌برداری از برگ‌های جدید کاملاً منبسط‌ شده برای تجزیه‌وتحلیل بافت ترجیح داده می‌شود. ازآنجایی‌که آفت‌کش های حاوی گوگرد زیادی وجود دارد، آلودگی احتمالی نمونه‌های بافت باید در نظر گرفته شود.

ازآنجایی‌که آزمایش خاک و گیاه به‌عنوان پیش‌بینی کننده کمبود این ماده دارای محدودیت‌هایی است، سایر عوامل زراعی برای دسترسی به نیاز به کود دهی با این عنصر باید در نظر گرفته شوند.

جذب و حذف گوگرد با برداشت محصول

تقاضای این نوع کود در بین محصولات زراعی بسته به عملکرد و گونه متفاوت است. مقادیر حذف محصول همچنین به مقداری از زیست‌توده محصول برداشت‌شده بستگی دارد.

اگرچه عوامل دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند، به‌طورکلی، محصولات با تقاضای بیشتر برای گوگرد به سطوح بالاتر این عنصر در خاک، به‌ویژه در سطوح عملکرد بالا، نیاز دارند. محصولاتی که برای کل بیومس بالای زمین برداشت می‌شوند، مانند یونجه یا سیلو، دارای بالاترین میزان حذف از این ماده هستند. به‌عنوان‌مثال، برداشت 6 تن یونجه علف باغ ممکن است حاوی 35 پوند از این ماده باشد. سبزیجات خانواده Brassica یا به‌طورکلی گیاهان کلم نیز نیاز به گوگرد بالایی دارند. یک برداشت خوب از کلم به‌طور بالقوه می‌تواند 44 پوند از این عنصر در هر هکتار را حذف کند.

در مقابل، برخی از محصولات میوه و سبزیجات، مانند هلو و اسفناج، مقادیر نسبتاً کمی گوگرد را حذف می‌کنند، معمولاً کمتر از 5 پوند در هکتار.

علاوه بر تغییر در تقاضای این نوع عنصر بصورت گیاهی، ملاحظات عمده دیگر این است که خاک‌ها در توانایی تأمین این ماده مغذی، بسته به کانی‌شناسی، بافت و محتوای مواد آلی خاک، بسیار متفاوت هستند.

تشخیص نیاز به کود گوگرد بر اساس ویژگی‌های خاک

خاک‌های شنی و درشت‌بافت، به‌ویژه زمانی که محتوای آلی کمی دارند، توانایی محدودی برای تأمین این عنصر برای محصولات دارند. خطر کمبود گوگرد در خاک‌های شنی که از مواد آلی تهی شده‌اند بیشتر است.

گیاهان دارای این ماده را به صورت سولفات که یک آنیون است می گیرند. به این ترتیب به راحتی از خاک های شنی شسته می شود. با این حال، زیر خاک های رسی می توانند مقادیر قابل توجهی سولفات را جذب کرده و نگه دارند. محصولاتی که می توانند به سرعت ریشه در این زیر خاک بفرستند می توانند به مقدار بیشتری گوگرد ذخیره شده در مشخصات خاک برسند. محصولات درختی با سیستم های ریشه ای گسترده در زیر خاک به گوگرد در نیمرخ پایین خاک دسترسی دارند.

اثرات گوگرد در خاک

خاک‌هایی با لایه‌های فشرده که رشد ریشه را محدود می‌کند، محصولات زراعی را در برابر کمبود این ماده آسیب‌پذیرتر می‌کند. خاک‌ورزی عمیق را می‌توان برای شکستن فشردگی خاک و بهبود دسترسی ریشه به گوگرد ذخیره‌شده در زیرخاک استفاده کرد.

محتوای مواد آلی تحت تأثیر بافت خاک است. در صورت مدیریت خوب، خاک‌های لومی شنی باید حداقل 2 درصد ماده آلی و خاک‌های لوم سیلتی باید حدود 4 درصد مواد آلی داشته باشند. رشد گیاهان پوششی ریشه عمیق، ازجمله گیاهان چندساله در برنامه تناوب زراعی، و استفاده از اصلاحات آلی، راه‌های مؤثری برای بازسازی محتوای مواد آلی خاک و ظرفیت تأمین گوگرد خاک هستند.

بیشتر گوگرد موجود در خاک (بیش از 75 درصد) به‌عنوان یک ماده تشکیل‌دهنده مواد آلی در آنجا ذخیره می‌شود. بنابراین، خاک‌هایی با سطوح بالاتر مواد آلی می‌توانند به‌طور بالقوه گوگرد بیشتری را به محصولات کشاورزی با تجزیه مواد آلی عرضه کنند. خاک‌هایی که سابقه مصرف کود یا کمپوست اخیر دارند کمتر به کود گوگرد نیاز دارند.

منابع غیرتجاری گوگرد

قبل از توصیه کودهای تجاری برای افزایش عرضه این کالا، تولیدکنندگان باید تعادل نهاده‌های غیرتجاری را در نظر بگیرند که شامل هوا، آب آبیاری، اصلاحات (کودهای دامی، کمپوست، برگ درختان سایه‌دار)، بقایای گیاه پوششی و محتوای ماده آلی خاک بومی می‌شود.

محتوای مواد آلی خاک اغلب در خاک‌هایی که به‌شدت کشت می‌شوند کاهش می‌یابد. محصولاتی که در خاک‌هایی با کمتر از 2 درصد مواد آلی رشد می‌کنند اغلب نیاز به کود دهی گوگردی دارند. خاک‌هایی با محتوای مواد آلی بالاتر به‌طور بالقوه می‌توانند گوگرد بیشتری را تأمین کنند، اما شرایط محیطی می‌تواند فعالیت میکروبی را کاهش دهد و بنابراین دسترسی به این ماده را به‌ویژه در خاک‌های سرد در زمستان و اوایل بهار محدود می‌کند.

اگرچه گیاهان می‌توانند مقداری گوگرد را از هوا، از طریق رسوب خشک و مرطوب به‌دست آورند، اما میزان رسوب این عنصر از جو در دهه‌های اخیر کاهش‌یافته است و دیگر نمی‌توان به تأمین کافی برای تولید محصولات زراعی اعتماد کرد.

برنامه‌های حاصلخیزی خاک که از کودهای دامی و کمپوست استفاده می‌کنند به‌طورکلی مقادیر زیادی گوگرد را تأمین می‌کنند. نرخ مصرف کود اغلب بر اساس نیاز نیتروژن گیاهان است. به‌طور متوسط، هر پوند نیتروژن در کودها با 0.07 پوند گوگرد همراه است. در دسترس بودن اشکال آلی گوگرد برای گیاهان با کمک فعالیت میکروبی در خاک گرم و مرطوب افزایش می‌یابد.

گوگرد در کود های دامی

میزان مصرف 4 تن بستر جوجه‌های گوشتی معمولاً حدود 60 پوند از این ماده در هر هکتار اضافه می‌کند. یا استفاده از 10 تن کمپوست (با 50 درصد رطوبت) می‌تواند حدود 30 پوند گوگرد در هر هکتار اضافه کند. کودهای دامی یا کمپوست اعمال‌شده با این نرخ‌ها باید نیازهای گوگردی اکثر محصولات را برآورده کند.

بقایای گیاهی معمولاً حاوی یک‌دهم گوگرد بیشتر از نیتروژن هستند. برگ‌های درخت سایه پاییزی به‌طور متوسط حاوی 1.0 درصد نیتروژن و 0.1 درصد گوگرد است. استفاده از یک لایه 6 اینچی برگ (حدود 20 تن در هکتار) حدود 400 پوند نیتروژن و 40 پوند گوگرد در هر هکتار اضافه می‌کند. این نیتروژن و گوگرد به‌آرامی با تجزیه میکروبی برگ‌ها در طی چندین سال در دسترس می‌شود.

رشد گیاه

رشد گیاهان پوششی باریشه عمیق می‌تواند برای دسترسی به این ماده با جلوگیری از شستشوی مواد مغذی از مشخصات خاک مفید باشد. ریشه‌هایی که در زیرخاک رشد می‌کنند می‌توانند به ذخایر سولفات موجود در قسمت پایینی نفوذ کنند و اساساً آن را به سطح خاک برگردانند. تجزیه بقایای گیاه پوششی می‌تواند دسترسی گوگرد به محصولات را افزایش دهد. استفاده از خاک‌ورزی عمیق برای شکستن لایه‌های متراکم خاک به گیاهان پوششی کمک می‌کند تا به ذخایر سولفات زیرخاک دسترسی بهتری داشته باشند.

گوگرد از منابع تجاری، خواص کود، و مدیریت حاصلخیزی خاک

در مزارعی که این نوع کود موردنیاز است، میزان مصرف معمولی توصیه‌شده ممکن است از 10 تا 50 پوند گوگرد در هر هکتار، بسته به محصول، متغیر باشد (جدول 1). انواع خاصی از کودهای تجاری که برای تأمین یک یا چند مورد از مواد مغذی اصلی گیاه استفاده می‌شوند، حاوی مقادیر مختلفی گوگرد هستند. بسته به نیاز خاک و محصول موردنظر، انتخاب دقیق یک کود برای تأمین نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم یا منیزیم می‌تواند همزمان نیاز به کود دهی گوگردی را برآورده کند.

جدول 1: منابع گوگرد و خواص کود

خصوصیات	گوگرد (%)	فرمول	منبع
به صورت سولفات موجود است واکنش اسیدی 21%	24	(NH₄)2SO₄	سولفات آمونیوم
میکروب ها به تبدیل می شوند کود مایع سولفات 12٪ N	26	(NH₄)2S₂O₃	تری سولفات آمونیوم
به صورت سولفات موجود است 50٪ K2O	18	K₂SO₄	سولفات پتاسیم
به صورت سولفات موجود است 22٪ K2O 11٪Mg	22	K₂Mg₂(SO₄)₃	سولفات منیزیم و پتاسیم
به سولفات تبدیل می شود K2O 25٪	17	K₂S₂O₃	تری سولفات پتاسیم
به صورت سولفات موجود است	19	K₂Ca₂Mg(SO₄)₄⋅2H₂O	پلی هالیت
به صورت سولفات موجود است 15-20٪ P2O5	12	Ca(H₂PO₄)2⋅H₂O + CaSO₄	سوپر فسفات نرمال
به صورت سولفات موجود است کلسیم به ساختار خاک کمک می کند	19	CaSO₄⋅H₂O	سولفات کلسیم (گچ)
تبدیل آهسته به سولفات واکنش اسیدی انتشار آهسته N 32-41٪ N	10	CO(NH₂)₂ + S	اوره با پوشش گوگرد
تبدیل آهسته به سولفات واکنش اسیدی	90–100	S	گوگرد عنصری

سولفات آمونیوم، سولفات پتاسیم، سولفات پتاسیم منیزیم، سوپر فسفات و گچ همگی گوگرد را به‌عنوان سولفات تأمین می‌کنند، شکلی که در آن به‌راحتی برای جذب گیاه در دسترس است. سایر محصولات کودی حاوی تیوسولفات به شرایط خاک مرطوب گرم و زمان برای متابولیسم آن توسط میکروارگانیسم‌ها به سولفات نیاز دارند.

سولفات آمونیوم و کود نیتروژن

سولفات آمونیوم یک کود نیتروژن معمولی است که حاوی گوگرد به شکل موجود در گیاه، سولفات است. هنگامی‌که 100 پوند نیتروژن در هر هکتار با استفاده از سولفات آمونیوم استفاده می‌شود، این کود معمولی 121 پوند گوگرد نیز اعمال می‌کند. بنابراین در سیستم‌های زراعی که از سولفات آمونیوم به‌عنوان منبع اصلی کود نیتروژن استفاده می‌شود، نیاز به گوگرد کاملاً برآورده می‌شود. علاوه بر این، هنگام استفاده از سولفات آمونیوم، مقادیر مفید سولفات ممکن است در خاک باقی بماند و بیش از یک سال پس از کاربرد برای محصولات مفید باشد.

سایر ویژگی‌های سولفات آمونیوم

این است که می‌تواند به‌عنوان یک کود اولیه مؤثر برای افزایش دسترسی به فسفر و برخی ریزمغذی‌ها مانند منگنز و روی به دلیل واکنش اسیدی در خاک باشد. منابع نیتروژن آمونیومی همچنین از این مزیت برخوردارند که کمتر در برابر تلفات ناشی از شستشو و تبخیر آسیب‌پذیر هستند.

گاهی اوقات این سؤال مطرح می‌شود که آیا استفاده از محصولات کود حاوی سولفات می‌تواند باعث افزایش اسیدیته خاک شود؟ گوگرد عنصری بسیار قوی اسیدی است زیرا میکروب‌ها این ماده کود را به اسیدسولفوریک تبدیل می‌کنند (اکسید می‌کنند). بااین‌حال، ازآنجایی‌که گوگرد موجود در سولفات قبلاً کاملاً اکسیدشده است، واکنش اسیدی در خاک ایجاد نمی‌کند.

بنابراین استفاده از سولفات پتاسیم، سولفات پتاسیم منیزیم یا کود گچ باعث افزایش اسیدیته خاک نمی‌شود. بااین‌حال، سولفات آمونیوم اسیدیته خاک را افزایش می‌دهد، اما واکنش تشکیل اسید درنتیجه اکسیداسیون آمونیوم به نیترات است.

مهمترین ویژگی های کود گوگرد

کود عنصری گوگرد یک جامد زردرنگ نامحلول در آب است. ازآنجایی‌که به‌شدت اسیدی است، اغلب به‌منظور کاهش PH خاک استفاده می‌شود (جدول 2). سطح pH خاک هدف 4.8 برای کشت بلوبری و بسیاری از گیاهان اسیددوست ایده آل در نظر گرفته می‌شود. ازآنجایی‌که متابولیسم میکروبی گوگرد عنصری برای تبدیل آن به اسیدسولفوریک موردنیاز است، باید قبل از تغییر مطلوب در pH خاک و برای سولفات موجود در گیاه اعمال شود.

در شرایط ایده آل خاک گرم و مرطوب، تبدیل میکروبی گوگرد به سولفات ممکن است چندین ماه طول بکشد تا کامل شود. پس از یک دوره واکنش قابل‌توجه در خاک،pH باید دوباره اندازه‌گیری شود تا مشخص شود که آیا سطح pH خاک هدف رسیده است یا خیر. در برخی موارد، استفاده بیشتر از این عنصر ممکن است ضروری باشد. هرچه اندازه ذرات کود ریزتر باشد، سریع‌تر به تغییر pH خاک واکنش نشان می‌دهد و به سولفات تبدیل می‌شود. همچنین برای اثربخشی کامل، عنصر گوگردی باید با خاک‌ورزی در خاک مخلوط شود تا گوگرد و اسیدیته در سرتاسر ناحیه ریشه توزیع شود.

جدول 2 گوگرد عنصری برای پایین آوردن سطح pH خاک تا سطح pH هدف نزدیک به 4.8 برای محصولاتی مانند زغال‌اخته که در خاک‌های اسیدی بهترین رشد را دارد، موردنیاز است.

کلی لوم	لوم	سندی لوم	pH اولیه خاک
	گوگرد عنصری (پوند در ایکر)
3000	2000	1000	7
2000	1500	500	6

گچ یک ماده معدنی سولفات کلسیم است. از استخراج ذخایر طبیعی به‌دست می‌آید یا به‌عنوان محصول جانبی نیروگاه‌های زغال‌سنگ سوز به‌دست می‌آید. گاهی اوقات از گچ به‌عنوان اصلاح‌کننده خاک برای تأمین کلسیم و بهبود ساختار خاک و زهکشی مزارع مرطوب استفاده می‌شود. هنگامی‌که برای بهبود زهکشی استفاده می‌شود، میزان کاربرد معمولی 2 تن گچ در هر هکتار است. این امر 760 پوند گوگرد را در شکل سولفات موجود در کارخانه در هر هکتار تأمین می‌کند. برای اینکه بیشترین تأثیر را در بهبود زهکشی خاک داشته باشد، گچ باید همراه با مواد آلی اصلاح‌شده مانند کودهای دامی یا کمپوست در خاک‌کشت شود.

تفاوت این کود با سایر عناصر

برخلاف کود دهی نیتروژن یا فسفر که در آن نگرانی‌های زیست‌محیطی قابل‌توجهی با میزان کاربرد مواد مغذی در مازاد نیاز محصول وجود دارد، این معمولاً یک نگرانی عمده برای این ماده نیست. ازآنجایی‌که افزایش تغذیه با گوگرد باعث ایجاد مقاومت در برابر برخی بیماری‌های گیاهی می‌شود، بهتر است از عرضه کافی این ماده مغذی حیاتی اطمینان حاصل شود زیرا ممکن است نیاز به اسپری‌های قارچ‌کش را جبران کند.

یکی از استثناهای این توصیه کلی، تولید پیاز شیرین است. با استفاده از این سبزی، پرورش‌دهندگان ممکن است بخواهند میزان مصرف گوگرد را محدود کنند زیرا گوگرد تندی را افزایش می‌دهد و تندی کم کیفیت مطلوب پیاز شیرین است.

تولیدکنندگان ارگانیک به‌طورکلی می‌توانند از محصولات کود استخراج‌شده از ذخایر معدنی طبیعی استفاده کنند. از بین کودهای گوگردی فهرست شده در جدول 1، سولفات پتاسیم، سولفات پتاسیم منیزیم و گچ ممکن است برای استفاده در سیستم‌های آلی واجد شرایط باشند. کشاورزان ارگانیک باید با آژانس گواهینامه خود بررسی کنند تا مطمئن شوند که یک محصول تأیید شده است.